Οι περιπέτειες της Αλίκης, της αγαπημένης ηρωίδας του Λιούις Κάρολ, δεν αφορούν μόνο τους λιλιπούτειους αναγνώστες. Μια καλαίσθητη, «ενήλικη» έκδοση του γνωστού παραμυθιού, σε μετάφραση του Μένη Κουμανταρέα και υπέροχα σχέδια του Pat Andrea, αποτελεί την καλύτερη αφορμή για να το ξαναδιαβάσουμε μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον πρόλογο του Μένη Κουμανταρέα: «Η Αλίκη δεν είναι ένα βιβλίο για παιδιά. Η Χώρα των Θαυµάτων (ή του Παραδόξου) στην ουσία είναι η χώρα που βασιλεύει το nonsense. Όρος αµετάφραστος στα ελληνικά, όπου η πλησιέστερη απόδοση θα µπορούσε να είναι: το παράλογο ή το παρανοϊκό.

Η Αλίκη είναι ένα βιβλίο περί παιδιών, και μάλιστα κοριτσιών άνηβων κατά προτίµηση. «Αγαπώ όλα τα παιδιά, εκτός από τ' αγόρια» γράφει σ' ένα του γράµµα ο συγγραφέας. Ίσως γι' αυτό µεταµορφώνει ένα αρσενικό µωρό σε γουρουνάκι στο έκτο κεφάλαιο του βιβλίου.

Επιστρατεύοντας την ιδιότητά του ως µαθηµατικού και το ταλέντο του ως παραµυθά, ο L. Carroll αποδύεται σε µια επιχείρηση γοητείας µε σκοπό να θέλξει την κάθε µικρή Αλίκη. Το παραµύθι του παραβιάζει συστηµατικά την καθιερωµένη λογική των ενηλίκων πλησιάζοντας και φλερτάροντας µε τον άλογο τρόπο που πολλές φορές τα µικρά παιδιά σκέφτονται και αντιδρούν.
Χρησιµοποιεί την αλληγορία, τις γνώσεις του της επιστήµης αντεστραμμένες και πασπαλισμένες µε άφθονο χιούµορ. Το κεφάλαιο «Τσάι των τρελών» είναι µια πραγµατεία πάνω στην έννοια του Χρόνου.
Γραµµένη από έναν φανατικό παιδόφιλο, εάν ο όρος αυτός δεν είχε πάρει την αρνητική σηµασία που η κοινωνία τού έχει προσδώσει, η Αλίκη παράλληλα µε διανοητικό παιχνίδι είναι µαζί κι ένα κείµενο που το διαπερνά µια αισθησιακή αύρα. Σηµασία έχει ότι η µικρή Αλίκη, µαζί κι ο αναγνώστης, έχει συνηθίσει στο να της συµβαίνουν µόνο πράγµατα ασυνήθιστα, που αφαιρούν τη ρουτίνα της ζωής και δίνουν στα γεγονότα νόηµα. Θα έλεγα, µοιάζει µε οδηγία ζωής τόσο για τους ήρωες όσο και για τον αναγνώστη».
Λίγα λόγια για τον ζωγράφο Pat Andrea
O Pat Andrea γεννήθηκε στη Χάγη το 1942. Το ζωγραφικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από 25 ατοµικές εκθέσεις σε όλο τον κόσµο, ενώ εκτίθεται σε µουσεία και δηµόσιες συλλογές στην Ευρώπη και την Αµερική. Είναι οµότιµος καθηγητής της Ѐcole Nationale Supérieure des Beaux-Arts του Παρισιού και µέλος της Γαλλικής Ακαδηµίας.
Πληροφορίες: «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων» του Λιούις Κάρολ, πρόλογος και μετάφραση: Μένης Κουμανταρέας, σχέδια: Pat Αndrea, εκδ. Πατάκη.

Ο Έρικ Σρόντερ είναι παιδί μεταναστών από την Ανατολική Γερμανία. Για να ξεφύγει από τη ρετσινιά του μετανάστη, αλλάζει το όνομά του και υιοθετεί το επώνυμο Κένεντι. Αυτό το μικρό ψέμα θα είναι η αρχή μιας τραγικής πορείας.

Τα βιβλία με γρήγορη πλοκή, δράση και σασπένς είναι συνήθως αυτά που ο κόσμος προτιμά να διαβάζει. Αν αυτό συνδυάζεται με μια πραγματικά καλή ιστορία και ήρωες που προκαλούν έντονα συναισθήματα τότε μιλάμε για ένα πραγματικά καλό βιβλίο. Το βιβλίο " Ο καλός πατέρας" της Amity Gaige είναι ένα μαγευτικό, ευφυώς γραμμένο μυθιστόρημα που σε κάνει να σκέφτεσαι και να μην θέλεις να τελειώσει ταυτόχρονα.

Η συγγραφέας σε βάζει μέσα στην ιστορία και σε πείθει ν' αγαπήσεις έναν ήρωα που δεν είναι καθόλου αξιαγάπητος. Σπάνια μια τόσο τολμηρή μυθιστορηματική σύλληψη υλοποιείται με τόσο καθηλωτικό τρόπο. Ο αναγνώστης συνειδητοποιεί ότι του δόθηκε κάθε λεπτομέρεια απαραίτητη για να προβλέψει αυτό που θα ακολουθούσε, κι όμως δεν μπόρεσε να το κάνει, πράγμα που συνιστά εξαιρετική ικανότητα στη σύνθεση της πλοκής.

Η ιστορία εκτυλύσσεται στην Ανατολή Γερμανία. Ο Έρικ Σρόντερ είναι παιδί μεταναστών για να ξεφύγει από τη ρετσινιά του μετανάστη, αλλάζει το όνομά του και υιοθετεί το επώνυμο Κένεντι. Αυτό το μικρό ψέμα θα είναι η αρχή μιας τραγικής πορείας.
Ο αναγνώστης παρακολουθεί τον Σρόντερ να «απάγει» την εξάχρονη κόρη του, της οποίας την επιμέλεια έχει μόλις χάσει, για να περάσει λίγο περισσότερο χρόνο μαζί της, ώστε να της δείξει το πραγματικό του πρόσωπο: τον καλό του, τον αληθινό του εαυτό, τον Σρόντερ κάτω από τον Κένεντι.
Έτσι, παράλληλα με την εξέλιξη της επταήμερης περιπλάνησης πατέρα και κόρης, ξετυλίγεται η ιστορία αυτού του ανθρώπου: ο επώδυνος αποχωρισμός του από τη μητέρα του στην παιδική του ηλικία, η απόδρασή του στην Αμερική με τον λιγομίλητο πατέρα του, η ερωτική του ιστορία με τη γυναίκα του, η οποία διαλύθηκε κάτω από έναν ιστό ψεμάτων και οι καλύτερές του στιγμές, αυτές της πατρότητας.
Ένας βαθύς στοχασμός στην ιστορία, στην πατρότητα και τις πολλαπλές ταυτότητες που καθένας μας υιοθετεί στη διάρκεια της ζωής του – τις εγγενείς και αυτές που κατασκευάζει.
Με το τρίτο αυτό βιβλίο της η αμερικανίδα συγγραφέας κέρδισε τους κριτικούς και καθιερώθηκε ως μια από τις πιο σημαντικές νέες συγγραφείς.

Πληροφορίες: Το βιβλίο "Ο καλός πατέρας της" Amity Gaige κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Δολοφόνοι κατά συρροήν στην Αυστραλία και στη Σουηδία μέσα από τις ιστορίες ενός νορβηγού και ενός έλληνα συγγραφέα

Είναι μεγάλος ο αριθμός των σκανδιναβών συγγραφέων, κυρίως Σουηδών και Νορβηγών, λιγότερο Δανών, Ισλανδών και Φινλανδών, που γράφουν αστυνομικά μυθιστορήματα. Ισως εξ αυτού οι αναγνώστες στα πέρατα του κόσμου να νομίζουν πως στον Βορρά της Ευρώπης οι δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Αυτό απέχει από την αλήθεια, αφού περισσότερα εγκλήματα διαπράττονται στις σελίδες των βιβλίων παρά στις συγκεκριμένες χώρες, όπου η εγκληματικότητα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα (οι αστυνομικοί απασχολούνται συνήθως με βίαιους άντρες που ξυλοκοπούν παιδιά και γυναίκες, με τοξικομανείς, μικροκλέφτες και μεθυσμένους). Στη Σκανδιναβία, εκδίδοντας κάποιος αστυνομικά, γράφοντας αιματηρές ιστορίες πάνω σε μια συνταγή, αυξάνει τις πιθανότητες να γίνει πλούσιος και διάσημος. Δικηγόροι, εγκληματολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίου, οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι, χρηματιστές, επιχειρηματίες, ηθοποιοί, ακόμη και πρώην κατάδικοι, δοκιμάζουν την τύχη τους στο γράψιμο αστυνομικών μυθιστορημάτων. Η συνταγή στα περισσότερα μυθιστορήματα (υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις, π.χ. τα βιβλία που αναφέρονται στην πολιτική ιστορία της Σουηδίας και πραγματεύονται την ανεξιχνίαστη δολοφονία του πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε) στηρίζεται στις εμμονές που ταλανίζουν τις σκανδιναβικές κοινωνίες από τον καιρό του Ιψεν και του Στρίντμπεργκ - μα και του Ινγκμαρ Μπέργκμαν - ως τις ημέρες μας: το σεξ, τον ζόφο της ανθρώπινης ψυχής, την τρέλα.