Κολασμένος παράδεισος

Περιγραφή Ο κύριος πρέσβης έγειρε πίσω στην καρέκλα του… Ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του. Ασυναίσθητα κοίταξε το ρολό του τοίχου. Θεέ μου… Περασμένα μεσάνυκτα… Η γυναίκα του πάλι θα παραπονιόταν… Λίγο πριν φύγει στις εφτά, είπε να ασχοληθεί λίγο με την αλληλογραφία του. Περίεργος άνοιξε ένα μικρό δέμα... Ήταν ένα βιβλίο... "Κολασμένος Παράδεισος...!" Το περιεργάστηκε. Του το έστελλε ένας φίλος από τα παλιά.Είχε μείνει αρκετό καιρό στις Ινδίες αφού πρώτα πέρασε απ΄την πρεσβεία και τον χαιρέτησε... Μετά χάθηκε... Πέρασαν μερικά χρόνια... Στην αρχή τον περίμενε...Μετά τον ξέχασε... Είχε τόσα να κάνει... Η ματιά του έπεσε στο όνομα του συγγραφέα... Ξαφνιάστηκε... Ήταν εκείνος... Περίερχο... Δεν ήξερε πως έγραφε. Το μετροφύλλησε. Ήταν για τις Ινδίες! Ένα οδοιπορικό της τότε παραμονής του εκεί... Η περιέρχγεια φούντωσε μέσα του. Ανακάθισε και άρχισε να το διαβάζει... Τα γραφόμενα τον συνεπήραν... Μόλις το τελείωσε. Οι ώρες πέρασαν χωρίς να το καταλάβει... Για μια στιγμήέμεινε αναποφάσιστος... σκεφτόταν... Μετά σηκώθηκε και σκάλισε αρκετή ώρα ένα παλιό συρτάρι. Χαμογέλασε... Σήκωσε το τηλέφωνο. Σχημάτισε ένα μακρύ αριθμό στην πατρίδα. Περίμενε... Το χαμόγελο του έγινε ακόμη πλατύτερο σαν η φωνή του συγγραφέα φίλου του ακούστηκε απ΄ την γενέτειρά του...