Το Ζ της ζωής

Περιγραφή Η Ηλέκτρα – μια μικρή μόνο προβολή της αναίτιας βίας που υφίσταται από αιώνων η Γυναίκα από το αντρικό φύλο σ΄αυτή την κακοπαθημένη φλούδα της γης – εξαναγκάζεται από τον πατέρα-αφέντη της να περάσει στην «κατοχή» ενός συζύγου-αφέντη. Φόντο της ιστορίας, ένα μικρό ορεινό χωριό της πατρίδας μας, όπου η κακοποίηση της γυναίκας είναι μια μάλλον συνηθισμένη ιστορία, δεν εκπλήσσει, μια υπόθεση που κρίνεται ως «άκρως οικογενειακή». Η Ηλέκτρα πιάνεται στα 18 της σ΄αυτό το δόκανο, με τον Παναή (τον άντρα της) να την ξυλοφορτώνει καθημερινά για ασήμαντες αφορμές, χωρίς φίλους, ένα κορίτσι που από άνθρωπος γίνεται ξαφνικά σάκος του μποξ. Όταν συνειδητοποιεί ότι αυτό είναι το φυσικό του και δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, ζητά τη βοήθεια των γονιών της. Να φύγει, να επιστρέψει στο πατρικό της. Όμως εκείνοι τη γυρνούν πίσω στον άντρα της – «οι οικογένειες δε χαλούν για ψύλλου πήδημα». Στο μεταξύ γεννά κι ένα μωρό. Κορίτσι. Δράμα για τον Παναή. Ασφαλώς ήθελε γιo. Τα κορίτσια δεν είναι παιδιά. Είναι «τσούπρες». Και το ξύλο συνεχίζεται… Και η Ηλέκτρα αρχίζει να μηχανεύεται τρόπους να ξεφύγει. Να διεκδικήσει αυτά που της έκλεψε ο Άντρας Όμως ο φόβος, που έχει ριζώσει μέσα της για τα καλά, την κρατάει δέσμια. Ώσπου ένα βράδυ, σ’ έναν ξυλοδαρμό, ο Παναής τής σπάει το χέρι. Κι εκεί γίνεται το «κλικ». Η Ηλέκτρα ορθώνεται και αποφασίζει να πάρει τη ζωή της στα χέρια της. Το σκάει από το σπίτι κι αναζητά, μέσα από βράχους και πουρνάρια, το δρόμο της Ελευθερίας μ’ ένα ολόκληρο χωριό να την κυνηγά. Αγώνας δύσκολος, το ρίσκο είναι μεγάλο, δε θα ξεφύγει τόσο εύκολα από τον τύραννό της, όμως τολμά να τον καταγγείλει και τελικά βγαίνει σε ξέφωτο, επιβεβαιώνοντας πως μόνο αν περάσουμε τα όριά μας θα μάθουμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε !