Η Μεγάλη Φωτιά

1922. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις είχε τελειώσει, η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν σε παρακμή και ο Έισα Τζένινγκς, ένας μεθοδιστής πάστορας από τη Νέα Υόρκη, είχε καταφτάσει στη Σμύρνη για να εργαστεί στην τοπική Χριστιανική Αδελφότητα Νέων. Αρκετά εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρύτερα, στο εσωτερικό της Τουρκίας, οι εντάσεις ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους είχαν εξελιχθεί σε βίαια επεισόδια. Ο Μουσταφά Κεμάλ, γνωστός ως Ατατούρκ, και ο μουσουλμανικός στρατός του μπήκαν στη Σμύρνη, όπου μισό εκατομμύρια τρομοκρατημένοι Έλληνες και Αρμένιοι πρόσφυγες είχαν καταφύγει σε μια προσπάθεια να γλιτώσουν. Οι Τούρκοι στρατιώτες επιδόθηκαν σε βιασμός, σφαγές και εμπρησμούς. Ο Τζένινγκς, αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει τους άλλους Αμερικανούς πολίτες και να σώσει από την καταδικασμένη πόλη όσους περισσότερους Έλληνες και Αρμένιους μπορούσε, εργάστηκε σκληρά για να ταΐσει και να περιθάλψει χιλιάδες άτομα που είχαν μαζευτεί στην προκυμαία.

Με τη βοήθεια του αξιωματικού του ναυτικού Χάλσι Πάουελ και μερικών άλλων, ο Τζένινγκς ανέλαβε να διοικήσει έναν στόλο ελληνικών πλοίων που ήταν σε αχρησία και να μεταφέρει περισσότερους από διακόσιους πενήντα χιλιάδες αθώους ανθρώπους – μια απίστευτη ανθρωπιστική ενέργεια που είχε μείνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ο Τζένινγκς κατάφερε να σώσει ένα εκατομμύριο άτομα.

Ο Λου Γιουρένεκ χρησιμοποιεί προσωπικές μαρτυρίες, έγγραφα και αφηγήσεις επιζώντων για να ζωντανέψει το έργο του Έισα Τζένινγκς και να φέρει στο φως μια ιστορία γενναιότητας και ήθους.