ΚΕΧΑΟΘΕΙΟΝ - Να νοώ απέραντο τοπίο για τους έρωτες

Περιγραφή ΠΡΟΛΟΓΟΣ του συγγραφέα Θωμά Μιχαλιέρη: Ο συγγραφέας στο ΚΕΧΑΟΘΕΙΟΝ κατορθώνει ελεύθερα, αδέσμευτα και απαλλαγμένος από το βάρος της υλικής του ύπαρξης να προσεγγίσει τον έρωτα στον απέραντο χώρο. Η μαγεία που μας υποβάλλει η πένα του έχει σαν υπόβαθρο την ψυχολογική τάση του έρωτα στην πλήρη και ιδανική καθαρότητα του. Η έφεση του συγγραφέα προς το νόημα της ομορφιάς του έρωτα αφυπνίζει μέσα από τα άρρητα βάθη της ψυχής του με μια μυστική υπόκρουση, θραύοντας το φράγμα του τόπου και του χρόνου και υπερακοντίζοντας την εφημερότητα του εδώ και τώρα . Στο ΚΕΧΑΟΘΕΙΟΝ ο έρωτας παίρνει υπαρκτική και βιωματική έκφραση σε στιγμές μοναδικές για τον συγγραφέα, όπου μέσα στον εκστασιασμό των σκέψεων του, ο τόπος και ο χρόνος σαν διορισμοί της υπάρξεως του αίρονται. Ο συγγραφέας στην αγωνία της ατομικής συνείδησης του, η νοσταλγία και το όνειρο γίνονται μέσα για την άμεση και ενεργή δράση του στο όχημα της ζωής. Διεγείροντας την ατομική του συνείδηση προκαλεί την ξεχωριστή και μοναδική αντίδραση των προσωπικών βιωμάτων του . Ο συγγραφέας σαν διαφορετικός της μοίρας των πολλών ανθρώπων που μέσα τους μόνο ένα παρόν υπάρχει σαν ένδειξη υπερβάσεως, και αυτό έχει διαβρωθεί από έναν ακρότατο υποκειμενισμό που οδηγεί την ανθρώπινη δράση στα ακρότατα όρια της ατομικής αυθαιρεσίας, ο ίδιος δεν υπόκειται στις δεσμεύσεις κάποιας νομοτέλειας δηλαδή σιωπηρής αποδοχής και μυστικό συμβιβασμό εκ των έξω. Διασπά τη μυθική σχέση της συνειδήσεως προς τον κόσμο και στρέφεται προς τον εσωτερικό του κόσμο. Η αμεσότητα της αντιδράσεως του στην αγωνία του παρόντος βρίσκεται μέσα του και εξ’ ολοκλήρου στα αισθήματα του . Στο ΚΕΧΑΟΘΕΙΟΝ με την αναγωγή των βιωμάτων του στους χώρους του αντικειμενικού, με την αισθητοποίηση της αιώνιας και απόλυτης ομορφιάς του έρωτα στον απέραντο χώρο, χωρίς καμία δέσμευση να τον υποχρεώνει να βολευτεί στην εξάρτηση των συμφερόντων που θα καθόριζε την έκταση και την νομιμότητα της ατομικής δράσης του, με την στατική ένταξη των αξιών του σ’ ένα κλειστό χρονικό και χωρ